ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΌΛΓΑΣ ΓΕΡΟΒΑΣΙΛΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΤΟΝ LIBERAL.GR ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΓΙΑΝΝΗ ΣΙΔΕΡΗ
Κα Γεροβασίλη, γνωρίζοντάς σας στο ρεπορτάζ, είδα ότι είστε άνθρωπος με χιούμορ. Ωστόσο νομίζω υπερβάλλατε εαυτόν όταν δηλώσατε πως ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν είπε ψέματα στο λαό.
Σας ευχαριστώ για το κομπλιμέντο, αλλά υπερεκτιμάτε τις επιδόσεις μου στο χιούμορ. Επειδή όμως δεν θα έκανα ποτέ χιούμορ με το επίπεδο αντίληψης δέκα εκατομμυρίων Ελλήνων, θα επιμείνω στην ακρίβεια των λέξεων. Επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω πως ψέμα είναι η συνειδητή προσπάθεια να πείσεις για την αλήθεια των λόγων σου, γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως είσαι αναληθής. Και τέτοιο χαρακτηριστικό, ιστορικά, αξιακά, τακτικά και στρατηγικά δεν χαρακτηρίζει, ούτε στο ελάχιστο, ούτε το ΣΥΡΙΖΑ, ούτε εμένα προσωπικά. Σε αντίθεση με όσους παλεύουν να επιβάλλουν στην κοινή γνώμη συλλογική λήθη. Με όσους θέλουν οι συμπολίτες μας να ξεχάσουν πως απ’ τις εκλογές του Γενάρη του 2015 έως σήμερα έχει μεσολαβήσει μια επώδυνη, σοκαριστικά αποκαλυπτική διαδικασία διαπραγμάτευσης με τους Ευρωπαίους εταίρους μας σε περιβάλλον ανελαστικών δεσμεύσεων που είχαν υπογράψει οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, το «take it or leave it» της πρότασης Γιούνγκερ και οι εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015. Εκλογές στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε το πρόγραμμα στην κρίση του ελληνικού λαού, ζητώντας την εμπιστοσύνη του, με διαφοροποιημένη προεκλογική ατζέντα σε σχέση με αυτήν των εκλογών του Ιανουαρίου. Ψέμα, λοιπόν, δεν έχει πει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τακτικές διαφοροποιήσεις στα πλαίσια αντιμετώπισης μια διαρκώς μεταβαλλόμενης ευρωπαϊκής πολιτικής πραγματικότητας ασφαλώς κι έκανε. Τον στρατηγικό του στόχο όμως δεν το έχει μεταβάλλει ούτε στο ελάχιστο. Αν θέλετε να βρείτε τον ορισμό της συνειδητής προπαγανδιστικής παραποίησης της αλήθειας αναζητήστε τον στα πληρωμένα «think tanks» της αντιπολίτευσης κι όχι στον ΣΥΡΙΖΑ και τους ανθρώπους του. Είναι χαμένος χρόνος.
Η απλή αναλογική είναι ένα μέτρο που εναρμονίζεται με τις πάγιες θέσεις του κόμματός σας. Δεν είναι και ένα μέτρο εκ του πονηρού, για να διαιωνίσετε την συμμετοχή σας σε μελλοντικά κυβερνητικά σχήματα, καθώς «απαγορεύει» την δημιουργία μονοκομματικών κυβερνήσεων;
Όπως λέτε και ο ίδιος, η αναλογικότητα του εκλογικού συστήματος αποτελεί πάγια θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό κάνουμε λοιπόν και έγκαιρα. Φέρνουμε την πρόταση για απλή αναλογική πολύ νωρίτερα από τον εκλογικό χρόνο, ώστε να μην υπάρχει ούτε καν η υπόνοια μικροπολιτικής εκμετάλλευσης. Το είχε δηλώσει ο πρωθυπουργός αμέσως μετά τις εκλογές και συνεπώς τηρούμε τη δέσμευσή μας. Εκ του πονηρού θα ήταν αν υποστηρίζαμε το παρόν σύστημα που δημιουργεί έντονες στρεβλώσεις στην αντιπροσωπευτικότητα και δημιουργήθηκε από τους προκατόχους μας, ακριβώς με τη λογική της ωφελιμιστικής διαχείρισης του εκλογικού αποτελέσματος. Το αίτημα των Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι, στην πλειονότητά τους, πιστεύουν στην απλή αναλογική, ήταν και παραμένει «περισσότερη» και «πραγματική Δημοκρατία». Ο προτεινόμενος εκλογικός νόμος καθιστά τη Βουλή πραγματικά αντιπροσωπευτικό της ελληνικής κοινωνίας θεσμό, και ταυτόχρονα διευρύνει τη λαϊκή κυριαρχία, δίνοντας ουσιαστικότερο ρόλο και λόγο στους νεότερους πολίτες. Είναι θετικό το γεγονός ότι τα περισσότερα κόμματα της βουλής βρίσκονται σε παρόμοια λογική, αφήνοντας τη Νέα Δημοκρατία μόνη να επιμένει παράφωνα σε ένα στρεβλό και ελάχιστα αντιπροσωπευτικό σύστημα.
Η ψήφος στα 17 είναι μια μικροπολιτική προσπάθεια εκθειασμού των νέων ηλικιών κα προσπορισμού των ψήφων τους;
Δεν συμμερίζομαι αυτήν την «ιδιόμορφη» αντίληψη για τις εκλογές και τον κοινοβουλευτισμό, οπότε την αντιπαρέρχομαι και πάω στην ουσία. Το πολιτικό πρόταγμα για διεύρυνση της αντιπροσωπευτικότητας και την απόδοση φωνής στους νέους βρίσκεται στην ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ από την ίδρυσή του. Θα ήμασταν ασυνεπείς αν δεν το περιλαμβάναμε στην πρότασή μας για το εκλογικό σύστημα.
Γιατί τότε να μην ψηφίζουν οι 16ρηδες; Και στα 17 ανήλικοι είναι, δεν τους αναγνωρίζεται καν το δικαίωμα της δικαιοπραξίας.
Σταδιακά θα έπρεπε ενδεχομένως να το συζητήσουμε και αυτό. Η ψήφος στα 18 είναι μία δημοκρατική κατάκτηση που μετρά ήδη τριανταπέντε χρόνια, από το 1981. Ας ξεκινήσουμε πείθοντας την αυτοαποκαλούμενη «φιλελεύθερη» αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία εμφανίζει δυσανεξία στην ψήφο των νέων. Να θυμηθεί την λογική του ιδρυτή της, Κων/νου Καραμανλή, ο οποίος μείωσε μεταπολιτευτικά το όριο στα 21 και τα 20 διαδοχικά. Δεν είναι άλλωστε μία καινοφανής πρόταση η ψήφος των 16ρηδων. Από το 2011 υπάρχει ψήφισμα (υπ’ αριθ. 1826) της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, το οποίο καλεί όλα τα κράτη-μέλη να διερευνήσουν τη χορήγηση του δικαιώματος ψήφου, μειώνοντας την εκλογική ηλικία στα 16 έτη. Κάτι που είχε ήδη πράξει η Αυστρία για όλες τις εκλογές, η Γερμανία για τις περιφερειακές, αλλά και η (εκτός ΕΕ) Ελβετία σε κάποια καντόνια. Αρκετό αποκλεισμό έχουν υποστεί οι νέοι, ακόμη και από την οικονομική κρίση, η οποία εκτόξευσε την ανεργία πάνω από το 50% στις μικρότερες ηλικίες. Οι 17χρονοι έχουν ήδη υποχρεώσεις μέσα στην κοινωνία και δέχονται τις επιπτώσεις των αποφάσεων της Πολιτείας. Τους οφείλουμε αυτό το δικαίωμα. Όπως οφείλουμε να εμβαθύνουμε τη δημοκρατία κάνοντας το πολίτευμα πιο αντιπροσωπευτικό. Θεωρώ πολύ προβληματικό το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση -αγνοώντας την ευρωπαϊκή πραγματικότητα- επιστρατεύει λαϊκίστικους εξυπνακισμούς, προκειμένου να υπερασπιστεί ένα σύστημα πιο κλειστό, λιγότερο αντιπροσωπευτικό, αντίθετο εν τέλει και προς την ευρωπαϊκή φιλοσοφία.
Αξιωματούχος των Βρυξελλών δήλωσε σε έλληνες δημοσιογράφους ότι τα μέτρα του Φθινοπώρου, θα ήταν καλό να παρθούν ακόμη και μεσούντος του Καλοκαιριού, εις επίδειξιν καλής θελήσεως εκ μέρους της χώρας μας. Θα μπορούσε να υιοθετήσει μια τέτοια στάση η κυβέρνηση;
Με βάση τη συμφωνία του περασμένου καλοκαιριού, προχωρήσαμε στη συγκρότηση επιτροπής ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων, η οποία θα αξιολογήσει το θεσμικό πλαίσιο της ελληνικής αγοράς εργασίας με κριτήριο τις βέλτιστες πρακτικές σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο. Το τελικό πόρισμα της επιτροπής θα αποτελέσει τη βάση για τις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, το τελικό πόρισμα της επιτροπής θα είναι έτοιμο περί τις αρχές Σεπτεμβρίου. Εκτός του ότι δεν έχει διατυπωθεί από κανέναν διαφορετική άποψη, οποιαδήποτε νομοθετική παρέμβαση πριν την ολοκλήρωση του έργου της επιτροπής θα ήταν αντίθετη στη συμφωνία του περασμένου Αυγούστου.
Η κυβέρνηση θεωρεί ότι μπήκαμε πάλι σε αχαρτογράφητα νερά με το Brexit, την στιγμή που είχατε την προσμονή της ηρεμίας και ξεκινούσατε το αφήγημα της ανάπτυξης; Το πόσο πειστικό, δεν αφορά την παρούσα συνομιλία.
Απευχόμασταν το ενδεχόμενο του Brexit για την ακόμη μεγαλύτερη εικόνα, που περιλαμβάνει το μέλλον της Ε.Ε. και όχι απλά τις μεσοπρόθεσμες οικονομικές παραμέτρους, οι οποίες θα εξαρτηθούν από την αντίδραση της Ευρώπης. Η ψήφος των Βρετανών φέρνει και πάλι στην επιφάνεια ένα πολύ μεγαλύτερο συστημικό πρόβλημα της Ε.Ε. για το οποίο εμείς είχαμε κρούσει τον κώδωνα από πολύ νωρίς. Τέτοιο καιρό πέρσι, με τον πιο οδυνηρό τρόπο, αναδεικνύονταν στη χώρα μας οι δυσλειτουργίες και τα ελλείμματα της Ένωσης. Όπως σωστά επισήμανε ο πρωθυπουργός, το πρόβλημα έχει δύο πτυχές: την εμμονή στο δημοσιονομική σταθερότητα εις βάρος της κοινωνικής και τη λήψη αποφάσεων για τους πολίτες, αλλά χωρίς τους πολίτες, πίσω από κλειστές πόρτες. Η Ευρώπη των τρομακτικών ανισοτήτων δεν μπορεί να έχει μέλλον. Με την άποψη ότι η λιτότητα λειτουργεί διαλυτικά για την Ευρώπη συντάσσεται και οι σοσιαλδημοκρατική ομάδα της Ε.Ε. Και ήδη αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες για την συνεννόηση τόσο σε περιφερειακό επίπεδο όσο και στο εσωτερικό των κρατών, με στόχο την εξάλειψη των δημοκρατικών και κοινωνικών ανισοτήτων.
Η κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν θα περάσουν τα απεχθή εργασιακά, όπως ας πούμε οι μαζικές απολύσεις. Να υπενθυμίσω πως το Ευρωπαϊκό δικαστήριο έχει νομολογήσει υπέρ τους. θα λέτε πάλι ότι δεν σας αφήνουν οι κακοί ξένοι, ενώ ξέρετε ότι υπάρχει ήδη πρόσκομμα;
Κατ’ αρχάς να διευκρινίσουμε ότι δεν ισχύει η αναφορά σας περί υπάρχουσας νομολογίας από το ΔΕΕ (Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Προς το παρόν, απλώς, ο Γενικός Εισαγγελέας έχει καταθέσει την εισήγησή του. Υπάρχει όμως μία ακόμη παρανόηση. Το προδικαστικό ερώτημα του Συμβουλίου της Επικρατείας προς το ΔΕΕ αφορά συγκεκριμένα στην υποχρέωση διοικητικής έγκρισης των ομαδικών απολύσεων, προκειμένου αυτές να τεθούν σε ισχύ. Σε καμία περίπτωση το κομβικής σημασίας ζήτημα της απελευθέρωσης των ομαδικών απολύσεων. Η κυβέρνηση εμμένει στη θέση της πως περαιτέρω απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων δεν είναι αποδεκτή. Αποτελεί κοινή πεποίθηση και όλων των θεσμικών εταίρων, εργοδοτικών και εργατικών. Μόνο το ΔΝΤ, και ελπίζουμε όχι η Νέα Δημοκρατία η οποία ως τώρα ακολουθεί κατά γράμμα τις επιταγές του, φαίνεται να θέλει περαιτέρω απορρύθμιση της αγοράς εργασίας. Πρέπει να τονίσω σε αυτό το σημείο, ότι από το 2010 ως το 2014, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έχουν προχωρήσει σε διαδοχικές νομοθετήσεις διάλυσης των εργασιακών δικαιωμάτων: Επιχειρησιακές συμβάσεις χειρότερες των κλαδικών, κατάργηση της επεκτασιμότητας, μείωση του χρόνου μετενέργειας, παράκαμψη των συνδικαλιστικής αντιπροσώπευσης μέσω «ενώσεων προσώπων», απομείωση του ρόλου της διαιτησίας, πολλαπλές μειώσεις αποδοχών δια νόμου, διεύρυνση ομαδικών απολύσεων, αποδυνάμωση του ατομικού εργατικού δικαίου. Έφεραν τη χώρα σε σημείο να υστερεί ακόμη και σε σχέση με τα στοιχειώδη δικαιώματα όλης της υπόλοιπης Ε.Ε. και αυτά έχουμε φτάσει να υπερασπιζόμαστε σήμερα.
Επειδή είναι πολύπτυχο θέμα το Brexit, ας το επιμερίσουμε. Μήπως αντιστρέφετε την πραγματικότητα κατά το δοκούν; Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι τα κλειστά σύνορα οδήγησαν τους βρετανούς στην απόφασή τους. Ωστόσο μάλλον τα ανοιχτά σύνορα φοβήθηκαν αυτοί. Τα ίδια έφεραν τον ευρωσκεπτικισμό και την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευηρώπη.
Οι ακριβείς και ολοκληρωμένες φράσεις του πρωθυπουργού για την ψήφο του brexit ήταν «Η άνοδος της ακροδεξιάς προοιωνίζονταν αυτή την εξέλιξη. Η α λα καρτ διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, τα κλειστά σύνορα, η άρνηση επιμερισμού της ευθύνης είχαν δώσει το στίγμα της κρίσης του ευρωπαϊκού εγχειρήματος». Με λίγα λόγια, η άνοδος της ακροδεξιάς, αποτέλεσμα της εμμονικής εφαρμογής της λιτότητας, προϋπήρξε της πολιτικής των κλειστών συνόρων. Το ανησυχητικό μήνυμα το είχαμε λάβει όλα τα κράτη-μέλη. Αντί να τον απομονώσει, η ΕΕ συχνά τροφοδότησε τον ακροδεξιό λαϊκισμό, υιοθετώντας τη ξενοφοβική ρητορική του. Τόνωσε τις φυγόκεντρες δυνάμεις και στη Μεγάλη Βρετανία, προσπαθώντας να τις εξευμενίσει και οικειοποιηθεί. Άλλωστε, τι διαφορετικό λέει, για παράδειγμα, το UKIP ή ο Ορμπάν από τον πρώην πρόεδρο της «φιλοευρωπαϊκής» ΝΔ, ο οποίος υποσχόταν ότι «θα διώξει τα παιδιά των μεταναστών από τα νηπιαγωγεία», με την εκπρόσωπό του να αλαλάζει στα τηλεπαράθυρα ότι «οι πρόσφυγες έχουν εισβάλει στα νησιά μας»;
Ο πρωθυπουργός στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι δεν προβλήθηκε η μείωση της ανεργίας, όπως αποτυπώνετε από τα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ. Πρόσθεσε, «ελπίζω σε λίγο να αλλάξει αυτό». Οι νέες άδειες θα δημιουργήσουν πιο φιλικά προς την κυβέρνηση ηλεκτρονικά ΜΜΕ;
Η πραγματικότητα είναι μία και απλή, σε όποιον θέλει να τη δει και να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του και τους άλλους: Η Ελλάδα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που δεν έχει διενεργήσει ποτέ διαγωνισμό για την αδειοδότηση των ιδιωτικών καναλιών. Με καθυστέρηση είκοσι ετών, σήμερα αποκαθίσταται η νομιμότητα. Ο διαγωνισμός που διενεργείται διασφαλίζει τη διαφάνεια, τους ίσους όρους για τους συμμετέχοντες, την οικονομική βιωσιμότητα και τις θέσεις εργασίας. Υπεύθυνη είναι η ανεξάρτητη Επιτροπή Διεξαγωγής Διαγωνισμού, με τη συνδρομή διεθνούς εταιρείας Ορκωτών Λογιστών Ελεγκτών που επιλέγεται μέσω ανοικτού διαγωνισμού. Λαμβάνει ιδιαίτερη μέριμνα ώστε να είναι ξεκάθαρο το ιδιοκτησιακό καθεστώς των τηλεοπτικών σταθμών, αλλά και το πόθεν έσχες των κεφαλαίων που θα επενδυθούν στη συγκεκριμένη αγορά.
Κατά συνέπεια, τα περί «φιλικότητας» ή όχι, αφορούν αποκλειστικά όσους συντήρησαν αυτήν ακριβώς την ανομία επί δεκαετίες με πασιφανή ανταλλάγματα. Όλοι τα έχουν διαπιστώσει και όλοι τα γνωρίζουν. Αντίστοιχα λοιπόν, αξίζει να τους απευθυνθούν τα ερωτήματα: γιατί άφησαν σε καθεστώς πλήρους ανομίας τις τηλεοπτικές επιχειρήσεις, χαρίζοντας σε συγκεκριμένους ιδιώτες σκανδαλωδώς ένα δημόσιο αγαθό; Με ποια ανταλλάγματα; Πόσο κόστισε στον ελληνικό λαό αυτή η εξαγορασμένη «φιλικότητα» προς εκείνους;
Με πολύ ενδιαφέρον θα διάβαζα τις απαντήσεις τους.
Σας κατηγορούν εντόνως ότι επιλέξατε την τακτική της επιβολής φόρων, για να μην δυσαρεστήσετε την κομματική σας πελατεία στο δημόσιο. Εχουν άδικο
Αυτή η αντιμετώπιση των Ελλήνων πολιτών που περιγράφετε, δηλαδή η ομαδοποίησή τους με βάση την επαγγελματική τους ζωή, η διέγερση χαρακτηριστικών οπαδοποίησης για μικροπολιτικά οφέλη και η ταυτοποίηση ελλήνων πολιτών με την αγοραία έκφραση του κομματικού πελάτη είναι τόσο μακριά απ’ την αντίληψή μας. Ο κοινωνικός αυτοματισμός σε μια κοινωνία σε κρίση υποθάλπει ρητορική και πρακτικές διχασμού και μίσους, πυροδοτεί αντιδημοκρατικές αντιλήψεις και συμπεριφορές, που, δε χρειάζεται να σας πως εγώ ποιους ευνοούν. Επομένως, δεν υπάρχει στο σχεδιασμό μας κανενός τύπου διαχωρισμός των Ελλήνων πολιτών. Ούτε με βάση την επαγγελματική τους δραστηριότητα, ούτε με βάση την επιλογή τους στην κάλπη. Και στο βαθμό που εξαρτάται από εμάς δε συντηρούμε, δεν προάγουμε στο δημόσιο χώρο και αντιπαλεύουμε αυτά που θυμάται καλά ο Ελληνικός λαός πως γίνονταν απ’ την Κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Δηλαδή, το κομματικό κράτος του «συστήματος 4-2-1» και το να στρέφεται η μια κοινωνική ή επαγγελματική ομάδα εναντίον της άλλης, και τελικά κι οι δυο να χάνουν, για να κερδίζουν οι «συνέταιροι» της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
